Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Hamowałam na dziecku !

smok jak cmok i masz racje. i w ogole nie rozjezdzaj juz dzieci bo to przyszlosc narodu:)i w ogole musisz przytyc bos za chuda i za daleko mi do Ciebie..ja taka chuda jak na focie bylam jeszcze rok temu,ale szlachetne a u mnie jakies niedorobione zdrowie sprawilo ze te 25 poszlo w przod w przeciagu 4miechow.ale to wiesz i co Ci bede chuda dooopke zawracala.zabraniam chusc bo jak sie spotkamy (a przeciez kiedys na pewno!)nie chce goooopio przy Cire wygladac.teraz zrobie revers i napisze cmok jak smok

Kciuki trzymam !!!

Super są te akcje masy krytycznej u nas w mieście mała grupka jeszcze ale zamierzam się przyłączyć :)

całe szczeście że wszystko się dobrze skończyło. Czytałam to z zapartym tchem;) jesteś mega energiczną kobietą. Pozdrawiam.

nigdy nie przypuszczalam ze podczas jazdy na rowerze tyle sie moze wydarzyc. pamietam golebia, teraz tatusiek z dzieckiem... uwazaj tam na siebie i badz silna.

Dobry refleks. Dobrze że nic się nie stało:)

ok, jest tylko to 1, pstryknęłam tylko przypadkiem, jak bym Cię widziala, to..owszem...

No, przeciez wyslalam przed chwilą, na jolajola1 @wp.pl

Masz refleks,Kobieto...Az gesiej skorki dostalam.Poslij mi na prive Twoj adres email.

Dokładnie tak było, domowa waga szklana została owinięta ręcznikiem do siatki i sru z nam na działkę. Ślubny zrobił oczy jak złotówki kiedy ją zobaczył, he, he. A Twoja przygoda dobrze Jolu, że zakończyła się mimo wszystko w miarę pozytywnie:-)

Rozpaskudzona wiewióra dopadła mnie na skrzyżowaniu dwupasmówki z "okręgiem" asfaltowym, tym dalej od ronda; już wcześniej mnie dopadały na odcinku "to" skrzyżowanie - rosarium; w zimie widziałam, jak się maupy pakują do karmników, jakimś cudem potrafiły tam siedzieć i się opychać po 2-3 jednocześnie (niestety nie miałam wtedy aparatu, a z komórki to g** widać):-)

Na rowerze jakoś zawsze cieplej ;-).

O rany...zgrzałam się od samego czytania... dobrze że skończyło się tak jak skończyło, a nie gorzej. Jesteś mistrzynią!!!!

Podziwiam Twoje zaangażowanie i pasję. Waga to rzeczywiście kretynka. moja też dziś pokazała pół kg więcej bez przyczyny. Jak tak pojeździłam rowerem po ulicy , to trochę miałam stracha, kierowcy generalnie nie zważają na rowerzystów. pozdrawiam

no to miałaś przeżycie!!! Całe szczęście że nikomu nic się nie stało. Gratuluje kondycji. Pozdrawiam

Gratulacje za szybki refleks i świetną reakcję, nie jest łatwo zachować zimną krew w takiej sytuacji. Dlatego min nadal nie mam przyczepki rowerowej i fotelika dla starszaka...wiem, że zabieram i sobie i dzieciakom mega frajdę...ale boję się...szczególnie, że naprawdę dziwne, niespodziewane sytuacje mogą się zdarzyć i się zdarzają..a rower z dodatkowymi obciążeniami nie reaguje tak samo...synek znajomego, połamał się paskudnie po zwykłym upadku (bo takie ciałko w koszu/foteliku jest bezwładne)...ale i tak dojrzewam...bo nie można ze strachu rezygnować z fajnych spraw...Pozdrawiam :)

Kiedyś tak hamowałam na łyżwach - koleżanka po "piruecie" leżała, ja jechalam po swoim "piruecie", Gdybym jechała torem, na jakim bylam - pojechałabym jej po przedramieniu, Odbiłam, przewrociłam się zmieniając kierunek ruchu. Udało się.. ale złamałam rękę - otwarte złamanie. Do dziś mam ślad naszych "piruetów" - pieczątkę przyjaźni:) Zazdraszam Ci tej Masy Krytycznej:)

Jolu rozumiem ten strach ,brawo za tak idealne hamowanie i poświecenie!!!!

no powiem Ci, że włos mi się zjeżył na głowie i rękach od tej historii. Na szczęście takie zakończenie... Z wagą mam kuźwa to samo - i nie wiem już na co zwalać, kurde.

Rower to jednak niebezpieczny sport.