Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Zaczynam jeszcze raz :)

2 czerwca 2017

Stanelam rano na wage i nei moglam oczom uwierzyc,wiedzialam ze jest mnie duzo ale nei myslalam ze waga aztak poszla do gory. Waga na dzisiaj 94 kg. Wiem, masakra. Jak mozna sie doprowadzic do takiego stanu w takim wieku ( Mam 29 lat). Jestem na siebie taka zla, nie moge tej zlosci opisac. Jestem uzalezniona od jedzenia, uwielbiam slodycze i to jest moj najwiekszy problem. Czesto tez zajadam stresy, nie jestem glodna a wpieprzam co tylko znajde w poblizu. Nie bede sie wymawiac ze przytylam bo mam problemy z tarczyca bo wiem ze to nie dlatego, na pewno nei w takim stopniu. Raz udalo mi sie schudnac 20 kg ale to bylo glupie odchudzanie i szybko wrocilo mi z nawiazka..... Postanowilam dzisiaj ze koniec z tym, zejesi teraz nei wezme sie za siebie i nie schudne to juz nigdy mi sie to nie uda. w Pazdzierniku mam urodziny, koncze 30 lat i do tego czasu schudne minimum 20 kgczyli bede wazyc ponizej 74 kg. Mam 168 cm wzrostu i wiem ze z taka waga czulabym sei juz bardzo dobrze. Chce tez zostac mama i boje sie teraz starac o dziecko bedac taka krowa za przeproszeniem...... Mam cudownego meza ktory oswiadczyl mi sie jak wazylam 104 kg i wiem ze kocha mnie calym sercem ale tez chcialby miec peikna szczupla zone, zasluzyl sobie na taka a nie na potwora takiego jak ja. Musze znalesc w sobie sile i determinacje, dyscypline ktora ogarnie ten moj mozg ktory ciagle mysli o jedzeniu. Biegam 6 dni ew tyogdniu na bierzni po minimum godzinie i co z tego jak potem sie najem za dwoch...... Musze znalesc sposob na aktywnosc ale zeby potem tez sie nie objadac..... zwlaszcza wieczorem. Trzymajcie za mnei kciuki, bede pisac jak mi idzie i jesli jest ktos z podobna waga zapraszam do znajoomych, razem zawsze jakos razdziej. Trzymajcie sie i zycze wam milego dnia.