Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Psychika

Ja lubię ostatnio mięso... Bardziej niż kiedyś. Nie wiem z czego to wynika, zwłaszcza latem. Włochy też uwielbiam, w sumie znam tylko północne, ale ten wszystko współgra idealnie- jedzenie , mili ludzie, atmosfera, zabytki, widoki .. no i to jedzenie nieprzypadkowo na pierwszym miejscu... Choć akurat sos boloński wg oryginalnego przepisu czyli długo duszony z wołowiny z selerem naciowym I tarta marchewka mi nie podszedł, wolę bolognese po swojemu czyli na szybko z wolowo-wieprzowego. Lubię też caprese (mozarella , pomidory i bazylią, o ile są to dobre pomidory) a to dla odmiany dietetyczne... 100 g spaghetti ma 360 kcal, ja jem 60-70 g I się najadłam spokojnie, więc na luzie można sobie zjeść na obiad. No ale nie na keto... A na dołki psychiczne polecę moja metode- zmień otoczenie .. nie musi być radykalnie, ale np inny park, jakiś wieczorny spacer po mieście, może koncert plenerowy. Zachwyc się życiem i oderwij myśli od smutków.... Czasem trzeba na siłę, ale to naprawdę działa(i nie ma kalorii;)

Mam nadzieję że szybko wszystko Ci się ułoży i poprawi się samopoczucie. Dbaj o siebie. Pamiętaj że Twój stan psychiczny jest bardzo ważny. Dużo sił i energii do życia Ci życzę😘

Chętnie poczytałabym o Twoich wspomnieniach z Włoch. Zawsze chciałam tam pojechać i jest to nadal na mojej liście "to do", choć chwilowo nierealne. Czasami śmieje się do rodziny, że powinnam właśnie urodzić się tam, bo uwielbiam te wszystkie makarony i pizze 🤭 Mnie też przygnębia codzienność o której nie pisze, wiec Cie rozumiem, ale powtarzam sobie, że na to najlepsze jest jakieś działanie. Ściskam Cie 👐🏻

Odpowiem trochę mało precyzyjnie,ale najbardziej lubię jedzenie po którym nie jest mi ciężko.Takim jedzeniem były np.obiady z ziemniakami.Dlatego już od ok roku ich nie jem praktycznie.