Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Pe

Otóż dobija mnie wiele spraw.
Dobija mnie:
-waga, która w ogóle bez dyskusji stoi w miejscu
-wygląd (a trzeba się coraz bardziej odsłaniac)
-brak pracy (a za coś trzeba życ)

I tak sobie dziś chodziłam cały, calutki dzień w koszulce nocnej i conajwyżej na balkon wyszłam zapalic z tych nerwów, chociaż nie palę tak normalnie. Ale dziś musiałam.
Sama jestem bo Monika pojechała do domu, wkońcu dziś dzień matki i wraca dopiero jutro wieczorem. Mój Maks też zabiegany, zresztą ściemniłam że mam tyle roboty (niby jakiej?), że: wybacz kochanie, ale na prawdę nie dam dziś rady się zobaczyc.
No i dobrze, odpoczniemy od siebie. W ogóle M już chce w wakacje żebyśmy razem zamieszkali. Ale ja nie wiem czy chcę bo:
1) jestem kotem, przyzwyczajonym do robienia różnych rzeczy, o różnych porach dnia
2) nie pozwolę póki co, zeby mnie utrzymywał, a tak by było
3) na razie mieszka tu Monika i ja jej nie wyrzucę.

I Maks wymyślił wyjazd nad morze, tak jak rok temu, żebyśmy odnaleźli nasze magiczne miejsce i zaszyli się na pare dni gdzieś sami. Bardzo romantyczne aczkolwiek, jak znajdę pracę to nikt mi od razu urlopu nie da, a jak nie znajdę to będę musiała oszczędzac. Chyba, że w totla wygram.

No i gdzie ja z sobą bym się rozebrała na plaży.

To już w ogóle nie lada problem. Bo co innego biegac nago przed facetem, z którym się sypia bądź co bądź, a co innego na plaży się rozebrac jak będzie miał porównanie z  innymi.

A co jeśli spodoba mu się jakaś Paris Hilton i mnie zostawi tam w tej głuszy?


No. Takze trzeba się za siebie wziąc, tylko nieszczególnie mi się chce. Może to depresja?