Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Życie ulotne...

Witam. Nie pisałam długo bo w sumie nie było o czym. Dziś jednak postanowiłam napisać. To jeden z tych dni kiedy wszystko wali ci się na głowę. Dieta... hmm coraz gorzej. Rano niby motywacja, energia do działania, ćwiczeń a im bliżej wieczora tym gorzej. Dziś zakupiłam wielką pakę chipsów i właśnie na nią patrzę i zastanawiam się czy je zjeść. Kiedyś gdzieś wyczytałam, że pisanie w jakiejkolwiek formie przynosi ulgę i dystansuje do życia i aktualnego problemu... No i właśnie dlatego postanowiłam tu napisać.

Dlaczego tak to jest, że na początku jest wielka motywacja i energia do ćwiczeń i diety, a z czasem (u mnie po tygodniu) spada. Waga spada i to widzę z tygodnia na tydzień ale jakoś nie motywuje mnie to bardziej, wręcz przeciwnie zaczyna się od małego podjadania, cóż waga nadal spada, więc to nie szkodzi. Potem podjadanie jest coraz częstsze i "większe" a waga dalej spada, mniej bo mniej ale spada. No i oczywiście kończy się na tym, że wracam do starych nawyków, waga idzie w górę i w górę i znów wracam do diety z wielką motywacją i energią i znów to samo. Syzyfowa praca innymi słowy i tak już od roku.