Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
odporność na wiedzę

w moim wykonaniu. Jestem durna nie jak osioł, ale jak pół stada osłów ( drugą połowę zostawiam w razie czego w zapasie, jakbym zdurniała bardziej) . Dzisiaj zainstalowałam sobie krokomierz, bo już się trochę wkurzyłam, że tak krążę, krążę, a naprawdę nie wiem ile to ja wykrążę przez te 65 min  taki głupi czas sobie przyjęłam, po postawieniu szafki pod telewizor, bo wydedukowałam, że mi się trochę dystans krążeniowy zmniejszył, więc wydłużyłam czas krążenia. No i właśnie skończyłam przed momentem orbitować i ....nadejszła wiekopomna chwila, niniejszym z wielką radością ( i lekkim zdziwieniem , bom się spodziwała krócej) ogłaszam że w ciągu 65 min przetruchtałam 4,52 km i spaliłam 530 kcal. Huuuraaaa, jestem dumna i raczej nie blada a zaróżowiona. Naprawdę jestem z siebie dumna. Przy okazji chyba sobie oskrobałam piętę, bo kicam w nowych butach, które dzisiaj kupiłam w Lidlu,muszę rozkminić o co kaman, bo prawy but jest ok a w lewym miałam wrażenie jakby mi się brzeg zawinął do środka, ale sprawdziłam i wsio jest ok, więc to musi kryć się we wnętrzu buta, może jednak coś się podgięło przy zapiętku podczas wkładania obułwia .  No nic...skończyłam z nieprzepołowioną stopą, więc zalegam na chwilkę na marku, a potem będę się nawadniała. Życzę wam pięknego początku nowego tygodnia ( u mnie taki jest ). Ahooooooooojjjjjjjjjj!!!!