Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
To był dzień ...

dobry dzień  a gdzie mu do końca. Oczywiście rano pognałam do kata , swoją przyzwoitość przypłacę życiem, a przynajmniej zdrowiem . Wyłaziłam było 7 C, stwierdziłam , wbrew rozsądkowi i podszeptom ducha, że zalożę ramoneskę, dla przyzwoitości, żeby ludzie w zimowych kurtkach znowu nie patrzyli na mnie jak na dziwadło w tunice. Niom....już w ćwierci drogi myślałam że się rozpłynęi to wcale nie z zachwytu nad moją osobą. Było mi gorąco..no ale cierp ciało jak ci się chciało. Mariuszek, mało się nie przewrócił jak mnie zoczył na stole ( dobrze że nie sekcyjny) i spytał co ja taka piękna , czy idę na jakąś rozmowę...na co skromnie odrzekłam że przyszłam do mojego ulubionego kata , a że przylazła jesień, to ja łażę wymażilowana , fakt...makijaż delikatny, kreska na powiece, wytuszowane rzęsy i " kurwio" czerwone usta . No dobra ...jak lazłam od niego to było mi jeszcze goręcej. Dowlokłam się na targ...kupiłam ciut warzywek , furorę robi moja prośba o " listek pora do rosołku" panie się ześmieją i urywają mi ten listek od pora, potem poszłam sobie na " halę mięsną" i kupiłam kiełbaskę...bo sobie przypomniałam że chce mi się od tygodnia pizzy ( oczywiście obrzydliwie dietetycznej, bo inna być nie może), potem kupiłam udka na rosołek, powlokłam się do mojej pani " mięsnej" gdzie zakupiłam kawałek wołowinki rosołowej, cudowne mięsko z łopatki wołowej na kotleciki iiii....ścinki sadełek na domowy smalcyk. Ten też za mną łaził....a że właśnie mi wyrasta chlebek ...to jak stopię taki smalcyk z kiełbaską i cebulka, to będę mogła potworkom zawieźć w niedzielę na nową chałupkę . Wróciłam at chałupa , głodna niczym nierasowy pies, biegusiem nastawiłam rosół, zaczęłam smażyć placuszki z kalafiora, które zrobiłam raniutko i sobie nabierały mocy, oczywiście do komputerka, na pocztę a tam przesyłka od mojej ulubionej klientki, z prośbą, żebym przetłumaczyła pismo z języka sądowego na człowieczy. Czytam , czytam i hurrra......sąd uwzględnił mój wniosek o zabezpieczenie i zawiesił egzekucje komorniczą, do czasu rozstrzygnięcia sprawy.  Zadzwoniłam do kobietki i przekazałam jej dobre wieści , cholerne firmy windykacyjne, po 12 latach od wydania klazuli wykonalności wszczęli egzekucję. Myśleli że trafili na frajera, który wyjmie kilka tysięcy i zapłaci przedawnione roszczenie. Niestety takie praktyki firm windykacyjnych są na porządku dziennym. No ale tym razem, trafiła kosa na kamień. Teraz najedzona, zadowolona ale niedopita idę trochę odpocząć....zasłużenie. Miłego popołudnia kobietki