Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Zabójstwo indykiem

uratowałam nas przed mordem. Nie ma wyjścia ja powinnam pierwsza zabić małża, posiekać, posypać wapnem niegaszonym żeby ocalić resztę rodziny. Wczoraj wieczorową porą palił jakieś papiery w piecu, lekko waniało, padał deszcz zapach palonego papieru snuł się w okolicy. budzę się w nocy i czuję dziwny smród...pierwsza myśl " cholera ...gdzieś topi się izolacja i przewody elektryczne" wywlekłam ciele z łoża ..podążam w stronę drzwi sypialni a tu widzę ( bo w kuchni oczywiście niezgaszone światło) kłęby dymu i czuję smród silniejszy ..myślę matko jedyna co on wrzucił do pieca...wywala mi przewodem wentylacyjnym w kuchni , co ta cholera paliła ...dym i smród nie do zniesienia , gryzący. Wchodzę do kuchni i co widzę...na kuchence garnek, a spod pokrywki wydobywają się kłęby dymu niczym w pracowniach Hogwartu na zajęciach praktycznych. Oczywiście polazłam do salonu i warczę " wstań" , słyszę mamrot...co ? co ? co? warczę dalej " wstań i sprzątnij kuchnię" . Wstał , powlekł się do kuchni, wyniósł spalony garnek. I co się stało ? Zwróciłam mu wieczorem uwagę, że indyk którego kupił w niedzielę niedługo opuści lodówkę i mój mądry małż oświadczył psicy ...dostaniesz indyczka, po czym nastawił tego indyczka do gotowania , ustawił palnik na maks i poszedł spać. Dobrze, że ktoś w tym domu ma nieprzegniłe przewody nosowe i smród mnie obudził. A odór ów utrzymywał się dłuuugo, bo jak Długoręka z dzieciem przybyli przed 8 to jeszcze cuchnęło. Zakazałam odzyskiwać spalony garnek...kazałam to cholerstwo wyrzucić, chociaż jaśnie pan zapewniał że wyczyści. Ani mi się śni używać przepalony gar. To nie pierwszy taki numer, kiedy coś nastawia i usypia, już milion razy prosiłam, jak coś pieczesz albo gotujesz...powiedz mi, ja mam taki wewnętrzny " zegareczek", jak wiem że coś tam parkocze to nie usypiam tylko czuwam aż gotowanie się skończy. Dobrze, że okno u mnie otworzone na całą szerokość i drzwi od chałupy też...a przecież te opary absurdu były wyjątkowo jadowite. Aż strach się bać co by było ..jakbyśmy tak wzorem " normalnych" ludzi bali się powietrza. Ufff...i takim to cuchnącym akcentem rozpoczął się mój dzisiejszy dzień ( dosłownie , bo alarm wszczęłam o 1 15 ) a teraz maszeruję robić pazury odnóżne, a potem krawcowa i alkoholizowanie się do nieprzytomności z dawno nie widzianą koleżanką z podstawówki. Hmmmm....czy mogę to potraktować jako wieczór.....przedteściuńkowy? Miłego dnia