Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
wkurzyłam się!

Musze napisać o tym co mnie strasznie wkurzyło- poszłam z mężem do marketu na zakupy. Patrzymy a niedaleko wejścia leży człowiek, na głowie widać krew. Po ubraniu, wyglądzie widać, że niestety bezdomny. Niestety również dla niego, bo ludzie omijali go szerokim łukiem. Bez słowa mój mąż podniósł go, posadził na ławce pod daszkiem, spytał czy wszystko ok i poszedł do ochroniarza i mówi, że tam jest człowiek, który potrzebuje pomocy. On sie zerwał, poszedł, a za chwilę wraca i mówi "a bezdomny" i dla niego koniec tematu. No myslałam, że mnie trafi i się uruchomiłam- rzuciłam mu wiązankę, że co z tego, że bezdomny, że też człowiek, że wielki pan ochroniarz też może tak skończyć i jak wtedy będzie się czuł, jak nikt nie będzie chciał mu pomóc itd. I wyszliśmy ze sklepu. Bezdomnym kolegą zajął się już drugi bezdomny. Spytaliśmy, czy wezwać pogotowie, czy jakoś pomóc. Ale na tego dupka w mundurku jestem nadal wściekła!