Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Biegomaniacy

Mam w pracy kolegę, takiego narwańca, który ma chyba nie zdiagnozowane ADHD. Choć ciężko się z nim pracuje, to sympatyczny z niego facet. Kiedy byłam na macierzyńskim wyznaczył sobie nowy cel. Jak na niego przystało, cel ten był zupełnie z kosmosu: Iron Man za 3 lata.
I tym oto sposobem zwykły człowiek o posturze misia zaczął trenować triatlon. Oczywiście bardzo schudł w tym czasie, nabrał wspaniałej formy itd. Ale nie o tym chciałam...
Podczas jednej z wielu dyskusji przy kawie przyznałam się do tego, że biegam. No i się zaczęło... Kolega zasypał mnie informacjami o gadżetach, imprezach, trasach, tempie, itp., itd. Masakra. Ale taka pozytywna. Bo cała ta poranna (teraz już niemal codzienna) dyskusja o bieganiu bardzo mnie motywuje. Już po kilku treningach zdałam sobie sprawę, że lubię biegać. Ale kolega próbuje zmienić mój rekreacyjny jogging w coś bardziej profesjonalnego. Czy mu się uda? Nie wiem. Nie zakładam niczego. Na razie namówił mnie na wydłużenie dystansu do 5km, ściągnięcia Endomodo i zastanowienie się nad rejestracją do biegu "Biegnij Warszawo" w dniu 06.10.13.