Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Moje postępy.

Dzisiaj rano nastapila foto kontrola ciala :D. W sumie to jestem nawet zadowolona z tego co widze w lustrze, waga stoi w miejscu, centrymetry delikatnie w dół. Waga to nie wyznacznik. Ale chcialam sie z Wami podzielić problemem, który posiadam/posiadalam. Przez to jak modne stalo sie bycie fit, to ze w swiecie Facebooka otaczaja Nas same dobrze wygladajace trenerki, a gdzie nie spojrzysz, widzisz zgrabna, chuda i w dodatku pieknie wygladajaca Panią w reklamie tv. I tutaj zaczal sie moj problem, jak kazda kobieta porównuje sie do innej. I wiecie jak skonczylo sie moje porownywanie do kobiet dla ktorych silownia i dieta to takze sposob na zycie (zarobek)? Bardzo zlym samopoczuciem, mozna powiedziec wielkim dolem, niechecia do diety i treningu. Bo dlaczego cwicze juz prawie rok, odzywiam sie racjonalnie i nie waze 54 kg, a w dodatku nawet w polowie nie wygladam jak np. Ewa Ch.  Dzis rano stanelam na wage, pokazala troche ponad 58 kg. Ale zrobilam ponizsze zdjecie i przygladajac mu sie stwierdzilam, ze waga naprawde nie jest wyznacznikiem. A niestety jestesmy z kazdej strony pytane glownie o wage. Nawet dla osob posiadających diete Vitalii, dietetyk sprawdza Twoje postepy na zasadzie wagi, wymiary i zmiana wizualna jest niewazna. Nie uwazacie, ze jest to frustrujace? Przeciez waga jest zalezna od wielu innych czynnikow niz sama masa ciala.  W zwiazku z tym, dalej walcze sama ze soba i otaczajacymi mnie pięknymi sylwetkami, ale staram sie podchodzic do tego z rozsądkiem i robic swoje! :)