Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Szczerze.

Tak w zasadzie założyłam ten pamiętnik, bo gdzieś muszę się wygadać i gdzieś będę musiała się wygadywać w trakcie drogi....

Mam 33 lata i wazę 78 kg, zapuściłam się przeokropnie biorąc pod uwagę , ze mam tylko 163 wzrostu .

Zapuściłam się na swoje własne życzenie, nie robiąc nic poza droga do pracy i z powrotem , podstawowymi czynnościami w domu i leżeniem na kanapie :/

Kiedyś nie jadłam słodyczy , jakiś czas temu znowu się pojawiły w moim menu dodatkowo pizza albo gotowce jak mi się nie chciało gotować i wpadło + facet podsuwający chipsy i czekoladę do tv.

Dodatkowo jedzenie z nudów w pracy :/ 

Wszystko to zrobiło swoje i teraz nie mogę patrzeć w lustro.

Próbowałam się oszukiwać, ze nie wyglądam tragicznie itp.

Ale ostatnio robiłam zakupy wiosenne na necie i zamówiłam ciuchy na 800 zł :

sukienkę spódniczkę dwie pary spodni kilka koszulek kilka bluzek i sweterków w magicznym rozmiarze M/L i we wszystkim wyglądam tragicznie albo się nie dopinam...SZOK.... bieg do szafy przeglądanie garderoby i okazuje się ze w 90 % wszystko za ciasne i nie wchodzę a jak już wejdę to wyglądam fatalnie !!!!!

Chce sobie poprawić humor oglądam stare zdjęcia z przed kilku lat dokładnie 3 - szczuplejsza zdrowsza buzia, płaski brzuch, szczuplejsze przedramiona i brak drugiej brody - taka mnie puzel poznał.

Masakra jak się zmieniłam na gorsze i zapuściłam

Fuck !!!!!

Postanowiłam wziąć się za siebie , bo nie dość ze w ciuchy się nie mieszcze, to częściej choruje a moja kondycja jest na poziomie babcinym :( :( :(

Działąm, wiem ze będzie ciężko ale działam. Chce to dla siebie i swojego zdrowia zrobić.