Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
obżarstwo ukarane? nie, hihihi....

tak się źle wczoraj czułam,

byłam taka w psychicznym prawie_dołku....

egzystowałam, załatwiałam, co trzeba, ale bez tej radości, jaką daje coś dobrze zrobionego

i jeszcze pod wieczór zaczął padać zimny deszcz

nic, tylko się o własną pięść zabić !

z rozmysłem i całkiem świadomie postanowiłam zajeść stresa

taką mam wypróbowaną taktykę, zajeść świadomie!!!! i rozważnie, żeby potem na haju głodowym nie pustoszyć nocą lodówki z wszystkiego, co nie ucieka i nie wypłakiwać publicznie wyrzutów sumienia

no więc zajadłam stresa:

paczka moreli, cała! mięciutkie były!

gorące mleko + batonik musli

3 kromki chleba

cały duży słoik fasolki po bretońsku i z kiełbasą, na pewno z konserwantami i polepszaczami, mniam, jakie to dobre!

ta fasolka położyła mi się gładką warstewką tłustości i sytości na rozedrganych nerwach już w momencie jedzenia, gdy mi fasolki rozgryzane chrupały w zębach, i gdy oblizywałam się od sosiku i gdy wybierałam czyste mięsko z krążków kiełbasy ... już wtedy robiło mi sie dobrze... ochhhhh, jak dobrze

słoik wyskrobałam, wylizałam - i już więcej nie chciałam

spać się położylam wcześniej

z pełnym brzuszkiem i uczuciem sytości

spałam bez koszmarów

spałam dłuuugo, z 8 godzin co najmniej

widok na porannej wadze 56,2 kg

MNIEJ  niż wczoraj !!!!

pochwalilo mnie, a nie pokarało!!!!!

w związku z tym mam egzystencjalne i ważkie bardzo pytanie:

czy fasolka po bretońsku podobna jest w swej filozoficznej i kalorycznej istocie do czekolady???? znaczy, czy też na wadze wychodzi dopiero po 2 lub 3 dniach ?