Temat: Poród rodzinny :tak czy nie??

piszecie jakby to było tylko wóz albo przewoz, my z mezem bylismy umowieni, że zostanie ze mną w pierwszej fazie, w ktorej ani krew się nie leje, ani dupa nie pęka, a jak się zacznie parcie i te mniej przyjemne do oglądania rzeczy zwyczajnie wyjdzie, wychodził tez jak byłam badana, bo to było nie na jego nerwy. U mnie zanim podjeto decyzje o cc było to 14h łazenia i walczenia z chęcią odgryzienia parapetu, nie przetrwałabym sama, bez masowania pleców, zagadywania, rozśmieszania i pilnowania oddechu. Mąż był momentami tą przytomną osobą, która słuchała co mówi lekarz i połozna, bo ja byłam w stanie co trzecie słowo wyłapać. Decyzję kazdy podejmuje samodzielnie, ale w tej pierwszej fazie przynajmniej dobrze mieć wsparcie, to może trwać godzinę, a może trwać dwadzieścia, nie wiem też jak łażenie w koszuli nocnej z kąta w kąt i zwijanie sie z bólu może zakłócić pożycie.

Poród rodzinny jest wspaniałym rozwiązaniem tylko jeśli i kobieta i mężczyzna od początku tego chcą.
Jeśli mężczyzna jest bardzo wrażliwy, boi się krwi itp. ma jakieś wątpliwości związane z tym czy chce oglądać swoją wybrankę w strasznych bólach - nie powinien w tym uczestniczyć. Właśnie dlatego, że może to mieć bardzo negatywny wpływ na relacje między partnerami po porodzie.
Sama jestem mamą, która przeżyła 15 godzinny poród i dodatkowo kończę studia psychologiczne. W ramach mojej specjalizacji uczesniczyłam w tym roku w ciekawych zajęciach dot. planowania rodziny, gdzie mieliśmy okazję zobaczyć dość obszerny materiał o mężczyznach uczestniczących w porodach rodzinnych. Oczywiście były nam przedstawiane przypadki kliniczne, a więc mężczyźni, którzy poprzez uczestnictwo w takim prodzie doświadczyli swego rodzaju traumy. Niektórzy opowiadali, że w ogóle zatracili np jakikolwiek seksualny pociąg do kobiety, że czują się wręcz brzydzeni. Przeraziło mnie to i zamim zdecydowałam się rodzić z moim lubym, przeprowadziliśmy naprawdę długą rozmowę na ten temat. Wyszlo dobrze, bo jest jaki jest. Ale jestem przekonana, że część mężczyzn nie jest absolutnie na to gotowa i to wcale nie znaczy, że są jacyś gorsi, czy że nie chcą wspierać partnerki.

Dokładnie :) Dla niektórych własnie odpuszczenie sobie fazy parcia i badań jest dobrym rozwiązaniem

adorotaa 

a w życiu bym nie chciała żeby mnie widział w takim stanie i nie zdziwiłabym się jakbym go na maxa po takim czymś obrzydziła, bo przecież to wydarzenie samo w sobie jest dość odrzucające

a w życiu bym nie chciała żeby mnie widział w takim stanie i nie zdziwiłabym się jakbym go na maxa po takim czymś obrzydziła, bo przecież to wydarzenie samo w sobie jest dość odrzucające

Poród to "wydarzenie odrzucające"? Tak samo by można powiedzieć o seksie jakby tak na siebie z boku spojrzeć...

Ja rodziłam z mężem dwa razy, trzeci też zamierzam. Odkąd przeżyliśmy razem pierwszą ciąże i poród to muszę się nieźle oganiać od niego, jakby się drugi raz zakochał :)

TAK! Zdecydowanie. Ale tylko wtedy kiedy dwie osoby tego chcą. 

Ile Ty masz lat? 12??? Rodziłam z mężem 2 razy i mam tak jak tulip24 :)