Temat: poznany chłopak-robić nadzieję?

od pół roku jestem sama, skończyłam ze złamanym sercem, przy czym, niestety, były zawiesił wysoko poprzeczkę-byliśmy idealnie zgrani (do czasu). W międzyczasie zaczęłam studia, poznałam i spotkałam się z kilkoma chłopakami, ale cały czas porównywałam ich do byłego i wypadali dość blado, kontakt się urywał. Ja jestem osobą pewną siebie-uważam, że jestem atrakcyjna, inteligentna, staram się rozwijać i mimo, że pochodzę z wioski to marzę o tym, żeby w przyszłości zamieszkać w mieście i prowadzić typowe miejskie życie. Wiem, że brzmi to strasznie 'pysznie', ale muszę nakreślić sytuację. Niedawno na imprezie poznałam kolejnego chłopaka-przystojny, wysoki, w moim typie, dobrze się bawił i dogadywał z moimi znajomymi-co dużo dla mnie znaczy. Wymieniliśmy się numerami, po kilku wiadomościach okazało się, że mieszka jakieś 80 km ode mnie, ale wkręcił się strasznie. Teraz dzwoni kilka razy dziennie i dość dużo się o nim dowiedziałam. Skończył zawodówkę, ma 19 lat, ale pracuje już od dawna, jest zabawny, ale obawiam się, że różnice jednak są zbyt duże-dla niego studia to abstrakcja, życie w mieście też, nie wiem jak to określić, ale ma trochę 'wiejskie podejście'. Chciałam urwać kontakt, bo nie czuję żadnego 'wow', ale z drugiej strony nie chcę żałować, że nie spróbowałam. Tylko, że próbując zrobię mu nadzieję,a znając moje wcześniejsze znajomości może mi się szybko odwidzieć. Co radzicie? Jeśli mam urwać kontakt, to w jaki sposób, by go nie zranić?