Temat: dzieci w związku.

ja mam 25 lat i moj maz tez 25, nasz maluch 3 miesiace. studia pokonczone. razem zadecydowalismy ze po studiach slub i bedziemy sie starac o dziecko, poniewaz dla nas byl to wlasciwy czas. Im pozniej tym wedlug mnie gorzej, trudniej. Jestesmy mlodzi a i tak staralismy sie 4 miesiace. Wiecej dzieci nie planujemy.

Moja koleżanka w wieku 29 lat zaszła w ciąże, a w wieku 31 w drugą. 

Zarówno pierwsza jak i druga bliźniacza także dziś mając 32 ma czwóreczkę :) 

wow hardcore :D

Mam 35 lat: pierwsze urodziłam (świadomie, a nie wpadka) mając 22 lata, drugie 27, trzecie 28 !  nie wyobrażam sobie by ,mogło być inaczej. Kiedy moje przyjaciółki studiowały, bawiły się po nocach; ja wstawałam do dzieci by karmić, przewijać itd.Jedna urodziła córcię 3 m-ce temu, bo dopiero teraz znalazła odpowiedniego ojca, a druga macierzyństwo odkładała na później i dziś już nie mogą :(. U nas było tak, że oboje chcieliśmy założyć rodzinę.  Pamiętaj, między dwojgiem ludzi najważniejsze jest partnerstwo i szczera rozmowa....może Twój partner zmieni zdanie ??? Życzę powodzenia :)

Golfinia, włączył Ci się instynkt macierzyński. Miałam w Twoim wieku to samo. Pamiętam, że wtedy ciągle myślalam o tym, że juz chciałabym być mamą, czułam się gotowa. Myślę, że Twoj organizm podpowiada Ci, że też jesteś gotowa. Pytanie co z tym zrobisz? Ja przeczekałam, czekam do dziś;) teraz mam 26 lat, niedawno kupiliśmy mieszkanie, i jak obniżę moją wagę to zaczniemy starania:)

Posiadanie potomstwa to z pewnością cud, i chyba najlepsze co może nas spotkać, ale pomyśl tylko o swoim komforcie psychiocznym, Czy nie lepiej by było poczekać aż wasza syt. materialna, mieszkaniowa, edukacyjna się ustatkuje? Wybór należy do Ciebie:) Pozdrawiam

U mnie taka sama sytuacja z tym, że mam 25 a mąż 27 lat. Po ślubie jesteśmy 2 lata, razem 5. Mąż wiadomo - chciałby mieć dziecko, ale nie naciska na mnie, bo twierdzi, że to moja decyzja. Nie jestem w stanie wykrzesać z siebie chęci posiadania dzieci, dla odmiany chciałabym mieć kolejnego psa Zaczęłam właśnie drugie studia, uczę się języków, prowadzimy firmę i ciężko jest mi podjąć decyzję o posiadaniu dziecka. Wiadomo, że na wszystko jest czas, ale boję się, że zanim zdecyduję się na posiadanie dzieci to będzie za późno. Teraz mam trochę czasu żeby to sobie przemyśleć (nie mogę ustabilizować poziomu hormonów tarczycy - tym samym zajście w ciążę jest wykluczone), ale nic nie przychodzi mi do głowy. Rok temu miałam nawet myśli, że moglibyśmy mieć dziecko, ale szybko mi ta myśl minęła. Boję się też tego, że mogłabym mieć bliźniaki na co jest ogromna szansa...

Edit. Chyba lepiej byłoby po prostu wpaść :)

My pobieramy się w sierpniu, gdy ja będę miała lat 25, a narzeczony 35lat. Oboje chcemy po podróży poślubnej starać się o potomstwo, gdyż oboje jesteśmy ustatkowani, z ukształtowaną już ścieżką zawodową. Kochamy się i nie widzę powodów do czekania dłużej, nie potrzebujemy czasu na " cieszenie się mężem" bo mieszkamy razem i już przed ślubem się nim cieszę. :D 

Nie mogę się doczekać maleństwa.... ale wcześniej muszę wzmocnić moje ciało. :)

Ja mysle, ze ta decyzja powinna pasc niezaleznie od tego co czynią inni tylko od tego jaka jest sytuacja finansowa, zawodowa a przede wszystkim czy zwiazek jest udany i czy mozna liczyc na partnera.Ja urodzilam jak mialam 25 lat ale bylam pewna i tego, ze sobie pradzimy z lokum,kasą i mojego jeszcze wtedy chlopaka.Moje kolezanki nie mialy dzieci z drobnymi wyjatkami i dalej nie mają i nie planują a moja corka ma juz 1, 5 roku...nie sugerowalam sie wiec otoczeniem tylko swoją sytuacja i instynktem.Nie zaluje bo i studia skonczylam i troche popracowalam....i rodzine mam.rownowaga panuje;)

Ja pierwsze urodzilam w wieku 27 lat (wpadka) niecvaly rok pozniej drugie(tez wpadka). Niestety pierwsze stracilismy.

Teraz jestem w trzeciej ciazy, urodze majac niecale 30 lat, jakies 3 lata pozniej planujemy jeszcze jedno.