Temat: Więzienie diety.

Odchudzam się odkąd skończyłam osiemnaście lat. Teraz mam dwadzieścia a moja waga leci sobie to w górę to w dół. Mam 168 cm wzrostu. W marcu tego roku ważyłam 72 kg. Teraz ważę 80 kg. Od prawie roku choruję na nerwicę lękową z agorafobią, poza tym mam też hipochondrię. Nie radzę sobie z moją wagą. Zawsze chciałam ważyć 60 kg, ale nigdy nie udało mi się zobaczyć 6 z przodu na wadze, więc zaakceptowałam to, że może 70 będzie okej. Najwięcej ważyłam 90 kg, kiedy zaczynałam. Teraz przytyłam bardzo dużo, zdaję sobie z tego sprawy, ale nie umiem schudnąc jakoś. Obsesyjnie myślę o jedzeniu. Ledwo wstanę, moja pierwsza myśl to co i jak zjeść. Potem w ciągu dnia też ciągle... Jedzenie to chyba 99 procent wszystkich moich myśli. Poza tym, cały czas odczuwam głód, a jem calkiem sporo. Płakać mi się chce, bo od dziś powzięłam postanowienie o diecie, a mam wrażenie, że czekolada i chipsy z kuchni do mnie krzyczą, żebym je zjadła. Zjadłam dziś sporo, owoce jadłam, żeby się zapchać, zrobiłam herbatę, gorący kubek, ale głód wraca po kilku minutach... Jestem załamana, bo praktycznie nie mam życia, tylko jedzenie, jedzenie, plany diety, waga, wygląd, to jak bardzo siebie nienawidzę. Jak to rozwiązać... Jak schudnąć, jak wyłączyć w sobie te myśli... Przecież takie coś nie powinno mną władać, tymczasem tylko to istnieje...