Temat: Chora tarczyca

Nie leczysz tego? Samo się nie poprawi i  TSH nie 4000 tylko pewnie 4,0 . Ja przy TSH 4,5 też nie tyłam, ale byłam zmęczona, wypadały mi włosy a także suchą skórę. Nie każdy tyje przy niedoczynności. 

Oczywiscie. Ja nigdy nie miałam nawet nadwagi, a mam zaawansowana niedoczynnosc i w najgorszym momencie miałam tsh 100.

Tak 4,0. 

leczyłam jodem, ale nie pomogło. Bo miałam nawet gorszy wyniki niż ostatnio.

A wy jak leczycie? Macie specjalne tabletki?

dostałam skierowania do endykrologa i będę szła.

Rozuiem, ze to prosta niedoczynność, bez hashi. Przyjrzyj się okolicznościom, w których następuje poprawa, tzn znikają objawy nieoczynności bo może jest jakis zwiazek np. ze stresem czy rodzajem jedzenia.

Kolezanka z nadczynnościa walczy jak lew o zrzucenie chociaż kg i średnio jej idzie. Z tarczyca wszystko jest możliwe. 

Euthyrox przepisany przez endokrynologa. Na początek dostaniesz najmniejszą dawkę i będziesz musiała się pokazywać co jakiś czas z aktualnym TSH. Bedzie Ci ta dawkę za każdym razem zwiększał, aż dojdziecie do takiej gdzie TSH będzie ok. Ja obecnie mam od dłuższego czasu TSH wyrównane przy dawce 75 i kontrolnie chodzę co pół roku. Euthyrox bierze się rano co najmniej 30 minut przed posiłkiem to się lepiej wchłania.

tycie to JEDEN Z OBJAWÓW, nie każdy ma wszystkie

Poza Tym tsh 4bto nie jest baaardzo duzo

Dużo i niedużo. Ja przy 3,83 miałam bardzo duże nasilenie objawów i byłam nie do życia. A niektórzy pewnie przy 8 ledwo zauważą różnicę.

ciekawe, że to zależy od organizmu i każdy ma inaczej :o

Ja bym radziła wizytę u endokrynologa i porządne badania. Samo TSH o niczym nie świadczy. Dobrze byłoby zrobić TSH, ft3, ft4, aTPO i aTG oraz USG tarczycy. Możesz mieć Hashimoto a niedoczynność jest tylko objawem. Ja mam Hashi z niedoczynnością właśnie. PRzy tym 3,83 zanim zostałam zdiagnozowana, to miałam szereg objawów, które w sumie mogły świadczyć o czymś zupełnie innym więc nie wiązałam ich jakoś w jedną całość, dlatego też późno dosyć zabrałam się za szukanie przyczyny, bo nawet nie wiedziałam gdzie i czego szukać. Jak dostałam diagnozę i poczytałam sobie na temat tej choroby, to nagle wszystko ułożyło się w logiczną całość. U mnie te objawy to było tak:

-przede wszystkim mega utrata włosów. Leciały wszędzie i ogromnych ilościach. Myślę, że w rok straciłam dobre 2/3 włosów a przynajmniej połowę. W którymś momencie zrobił mi się łysy placek z tyłu. Centralnie łyse kółko jak kolano jak przy łysieniu plackowatym.

-problemy z chudnięciem - za to bardzo szybkie przybieranie na wadze

-sucha skóra, ale w sumie zawsze chyba miałam bardziej suchą, więc jakoś nie zwracałam uwagi

-zrobiła się ze mnie straszna choleryczka - wkurzałam się o wszystko od samego rana. Wkurzało mnie dosłownie wszystko, nawet to że musiałam wstać i pójść do toalety albo dziecko powiedziało że chce pić. Wyprowadzały mnie drobiazgi z równowagi i robiłam gównoburze o nic od rana do wieczora. Nie wiem jak mój chłop to wytrzymał i mnie w dupę nie kopnął ;) Sama siebie z tamtego czasu bym palnęła w łeb

-nic mi się nie chciało. Mogłam rano siąść do kompa i przesiedzieć cały dzień. Każdy ruch czy to do wc, czy do kuchni czy cokolwiek to było jak wejście na mont everest. Nie chciało m się, nie miałam siły.

-koncentacja na poziomie zero. Zapominałam o czym przed chwilą rozmawiałam z kimś, zapominałam słów, jechałam autem jako kierowca i 10 minut później byłam pod sklepem i nie pamiętałam w ogóle drogi jak tam jechałam.

-było mi też zimniej niż wszystkim. Latem przy 24 stopniach potrafiłam chodzić w bluzie po domu.

A to było "tylko" 3,83 przy normie 4,2. Ale w naszym wieku dobrze mieć 1-1,5. Jak zaczęłam brać euthyrox to dosyć szybko objawy zniknęły i zrobiłam się normalna ;) Ja bym na Twoim miejscu nie czekała i poszła się porządnie zbadać.